Nog maar 15 dagen!!!
Door: Marijke
16 Mei 2014 | België, Heverlee
Hé daar!
Ik ben al volop aan het aftellen naar mijn vertrek naar Moskou. Ik zal voor een maand als visiting scholar naar IMEMO gaan, een universiteit in Moskou. Het is de bedoeling dat ik daar een maand meedraai, deelneem aan conferenties, partners van andere universiteiten ontmoet die naar de KUL zullen komen etc... spannende tijden om te gaan, zo net na de verkiezingen in Oekraïne! Bovendien is het ook een mooie kans om mijn Russisch wat de oefenen.
Ik heb een kamer in een appartementje kunnen huren via een andere universiteit. Het is vlakbij park kultury, volgens mijn collega een mooi groot park waar iedereen op zomeravonde samenkomt om maar wat te lummelen, om te joggen en om te babbelen. Klinkt heerlijk! Nu ja, dat appartementje.: “it’s a room with a host” Dat schreef de dame van die andere universiteit in haar mail. Ze is schaars met haar informatie over mijn verblijfplaats en mijn verbeelding vult de gaten in... Ik ga er dus vanuit dat er zo’n Russische baboeshka aanwezig zal zijn die mij quasi-continu van thee en koekjes voorziet en me voedert met zo van die geruite Russische qarré-confituurkes zonder suiker in het deeg. Misschien ben ik wat optimistisch. Maar het zou toch mooi zijn ;-)
Ik maak me er alleen zorgen over dat ik dat appartementje niet zal vinden aangezien ik vrij laat land in Moskou. Elke keer als ik naar het adres vraag, komen er meer nummers bij in het adres... het is zo iets van blablablastraat 14/1 building 3 app 163. Zoveel nummers is toch niet meer normaal?! Ik hoop dat de baboeshka niet te vroeg gaat slapen, want ik denk dat ik lang zal moeten zoeken. De beloning van thee en koekjes zal een mooi einde voor m’n queeste vormen, muahaha!
Na een eerste mislukte poging is mijn visum toch toegekend. Waarschijnlijk is dit een manier van de Russische ambassade om het doorzettingsvermogen van de reizigers te testen, want hun redenen voor de weigering waren werkelijk absurd. Ik moet wel bekennen dat de pasfoto mijn slaagkansen waarschijnlijk erg inperkte. Blijkbaar mag je er niet op lachen en door persoonlijk falen sta ik er uiteindelijk op als een gevaarlijke revolutionair. Desondanks mag ik toch vertrekken...
Via deze blog hou ik jullie op de hoogte van m’n avonturen!
Tot snel,
Marijke
Ik ben al volop aan het aftellen naar mijn vertrek naar Moskou. Ik zal voor een maand als visiting scholar naar IMEMO gaan, een universiteit in Moskou. Het is de bedoeling dat ik daar een maand meedraai, deelneem aan conferenties, partners van andere universiteiten ontmoet die naar de KUL zullen komen etc... spannende tijden om te gaan, zo net na de verkiezingen in Oekraïne! Bovendien is het ook een mooie kans om mijn Russisch wat de oefenen.
Ik heb een kamer in een appartementje kunnen huren via een andere universiteit. Het is vlakbij park kultury, volgens mijn collega een mooi groot park waar iedereen op zomeravonde samenkomt om maar wat te lummelen, om te joggen en om te babbelen. Klinkt heerlijk! Nu ja, dat appartementje.: “it’s a room with a host” Dat schreef de dame van die andere universiteit in haar mail. Ze is schaars met haar informatie over mijn verblijfplaats en mijn verbeelding vult de gaten in... Ik ga er dus vanuit dat er zo’n Russische baboeshka aanwezig zal zijn die mij quasi-continu van thee en koekjes voorziet en me voedert met zo van die geruite Russische qarré-confituurkes zonder suiker in het deeg. Misschien ben ik wat optimistisch. Maar het zou toch mooi zijn ;-)
Ik maak me er alleen zorgen over dat ik dat appartementje niet zal vinden aangezien ik vrij laat land in Moskou. Elke keer als ik naar het adres vraag, komen er meer nummers bij in het adres... het is zo iets van blablablastraat 14/1 building 3 app 163. Zoveel nummers is toch niet meer normaal?! Ik hoop dat de baboeshka niet te vroeg gaat slapen, want ik denk dat ik lang zal moeten zoeken. De beloning van thee en koekjes zal een mooi einde voor m’n queeste vormen, muahaha!
Na een eerste mislukte poging is mijn visum toch toegekend. Waarschijnlijk is dit een manier van de Russische ambassade om het doorzettingsvermogen van de reizigers te testen, want hun redenen voor de weigering waren werkelijk absurd. Ik moet wel bekennen dat de pasfoto mijn slaagkansen waarschijnlijk erg inperkte. Blijkbaar mag je er niet op lachen en door persoonlijk falen sta ik er uiteindelijk op als een gevaarlijke revolutionair. Desondanks mag ik toch vertrekken...
Via deze blog hou ik jullie op de hoogte van m’n avonturen!
Tot snel,
Marijke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
